Bez tematu; miniaturka

Ava

PlayLista:
Amy Lee ft. Seether – Broken
lub
Doors Down - Here Without You

(…) stał z założonymi rękami patrząc w dal. Jego brunatne włosy targane były przez wiatr, który rozwiewał je na wszystkie strony. Oczy były martwe i pełne smutku. W jednej dłoni obracał coś twardego, ostrego, drugą zaciskał w pięść. W głowie miał kłębowisko myśli, lecz podjął już decyzję. Oderwał wzrok od dali i spojrzał na przedmiot w swojej prawej ręce. Przyglądał mu się dokładnie i zaczął zastanawiać gdzie uderzenie będzie najmniej boleć. A może nie – skoro Ona cierpiała, on także powinien. Delikatnie schował nożyk do kieszeni, odwrócił się i nacisnął klamkę wielkiej czarnej bramy. Powoli wszedł do środka cicho zamykając za sobą wrota.

Nie rozglądając się szedł przed siebie, doskonale znał drogę do celu. Nie myślał teraz o niczym. Lęk i strach zapanował nad jego ciałem, lecz nie dawał tego po sobie poznać. Gdy znalazł to, czego szukał, uklęknął cicho przy akompaniamencie szumiących wokoło liści. Przed jego oczami ukazała się Jej śmierć. Cicha, lecz straszliwa. Podniósł powoli rękę i palcem przejechał po złotych wygrawerowanych literach na marmurowej tablicy. Rozmyślając o Niej, usiadł na zielonej trawie nie odrywając wzroku od złotych liter. Co chwilę przypominały mu się ich szczęśliwe chwile, których była cała masa. Szkoda, że nie dane im było spędzić jeszcze kilku. Każda z osobna była wyjątkowa, nieważne gdzie, nieważne jak, ważne że razem.

Przypomniało mu się zdarzenie, które miało miejsce rok temu. (…) pewien, że jego dziewczyna nie żyje, próbował targnąć się na swoje życie. Cudem ocalał, ale Ona postanowiła zadbać o to, by Jej chłopak nie popełnił samobójstwa z powodu nieporozumienia. Poprzysiągł Jej, że nie wyleje ani jednej krwi za Nią, dopóki nie zobaczy dowodu Jej śmierci. Teraz oto ma go przed oczyma. (…) spuścił głowę i zaczął przyglądać się tańczącym pod wpływem wiatru źdźbłom trawy. Czuł Jej obecność. Ona tu była i obserwowała jego poczynania. Czekała na niego.
Wyjął nożyk z kieszeni i przyłożył go do piersi.

Annie

wow, takie smutne...i fajne zarazem.
Twoje?

Ava

Jasne że moje, gdyby moje nie było, napisałabym autora albo linka skąd pochodzi (;
i dzięki ^^

i of course grafika również by me, piosenki też sama dobierałam. połowę tekstu betowała mi moja przyjaciółka.

Seiko

Wow... Jakie to... głębokie. Nie no, po prostu nie wiem, co napisać. Może tylko tyle, że zachciało mi się przy tym płakać. Na serio.

Ava

Dziękuję bardzo, widzę, że mój wyszedł mi zamierzony efekt : ) Fajnie jakbyście czytały to przy którejś z piosenek które podałam, jak się ma taki głęboko-melancholijny soundtrack to jest lepsza atmosfera.

Patti

bardzo fajne.;d smutaskowee.;*

Cleo

No, no Ava Smile

Ava

Dzięki wielkie i wybaczcie za to, że bohater nie ma imienia, żadne mi nie pasowało, a moje przyjaciółki albo wybrzydzały, albo podawały niepasujące pomysły, a więc stwierdziłyśmy, że pal licho imię ^^

Annie

Ale jest naprawdę takie... przemyślane i piękne. Napiszesz kontynuację?

Ava

Nie, nie lubię ciągnąć czegoś długo. A dla mnie tydzień to już dużo. Jak mam pomysł to od razu muszę go w całości zrealizować, bo potem już tracę chęć do pisania tego co zaczęłam dawno.

Seiko

Szczerze mówiąc, to gdybyś zrobiła kontynuację, zniszczyłabyś cały efekt tej tajemniczości.

Annie

Ehh, a ja się już szykowałam na dalszą część...

Ale w sumie to macie racje, tego typu opowiadania nie nadają się na jakieś długie sagi.

oll.

Ava

Dziękuję ślicznie, chociaż wiem, że nie mam, bo ja potrafię tylko krótkie teksty pisać : P

oll.

Owszem, masz, my wiemy, że masz ; )